3 maandjes verder
Blijf op de hoogte en volg Loes
11 Oktober 2013 | Bonaire, Kralendijk
Mijn vierde verslag alweer, en 3 maanden verder. Er is veel gebeurd deze afgelopen maand. Laten we maar beginnen met dat het op werk erg goed gaat. Ze vinden het zelfs zo goed gaan dat ik een taak erbij heb gekregen, die normaal gesproken door een leidinggevende wordt gedaan. Ik ga namelijk de bestellingen doen. Ik vond het natuurlijk super leuk dat ze me dit wouden laten doen. Het laat toch zien dat ze je goed vinden en daarin vertrouwen.
Drie weken terug kwamen de ouders en het zusje van Nicole (collega/vriendin) op vakantie. Erg leuke mensen en wouden mij ook graag leren kennen. En omdat ik al zo lang graag wou paardrijden hier, ben ik dat gaan doen samen met Nicole en haar zusje. Hun hebben ook altijd paardgereden en wouden dus ook wel heel graag. Het was zo onwijs leuk, eerst zijn we een stuk wezen lopen met de paarden en dan kwamen we bij een baai aan, hier mochten we met de paarden gaan zwemmen, dit was voor mij de eerste keer, maar zeker niet de laatste. Verder zijn er die weken weinig gebeurt.
Vorige week zaterdag kwam dan eindelijk mijn eerste bezoek, van David. Dit was erg fijn, maar je realiseert je opeens wat je mist. Ondanks dat hebben we het super leuk gehad. Ik heb hem mijn werk laten zien en aan iedereen voorgesteld. En natuurlijk heb ik hem ook het eiland laten zien! Hij vond het helemaal geweldig. Wat ik me kan voorstellen, want dat heb ik nog steeds elke dag. Wel was het jammer dat het rond dinsdag die week begon te stinken rond huis, maar dat was het riool dachten we, want op het hele eiland zijn ze bezig met het riool aanleggen. Ook zijn we die week wezen wakeboarden, ashley ging mee en nog twee collega's van werk. Dit was gezellig en het ging ook nog is goed. Helaas bleef het rond huis zo stinken.
Helaas is een weekje maar kort, en vliegt de tijd als je het naar je zin hebt. Dus het was alweer zaterdag en moesten we weer afscheid nemen. Dit viel me toch aardig zwaar.
Maar ik moet verder en dat deed ik ook, ik moest gewoon werken en voelde me al snel weer de oude.
Maandag moest ik weer gewoon werken. De lucht die om ons huis hing was alleen maar sterker geworden, en we wisten maar niet wat het was. We zaten wat dingetjes te bedenken, maar konden niet op het antwoord komen. Totdat we weggingen naar werk, we liepen het huis uit en ashley keek toevallig naar de buurmans huis. We zagen allemaal vliegen op de hoor zitten. Dat was het moment dat we wisten dat er iets fout was. We wouden doorlopen, want we wisten dat we iets vreselijks zouden gaan zien. Maar dat konden we niet, en dus zijn we gaan kijken. We keken door het raam en ja ons vermoeden klopte, onze buurman lag dood op de grond met een hele grote plas bloed om zich heen. We wisten niet hoe snel we weg moesten en liepen de straat kant op, daar belde ik het alarmnummer en ons werk.
De politie was redelijk snel ter plaatste en ook onze manager van werk was er snel.
Alles werd afgezet en Ashley en ik moesten allebei apart een verklaring afleggen. Hierna hoorden we dat we mochten gaan en zijn we weg gegaan, want het was niet fijn om thuis te zijn. Van de politie hoorde we later dat die aan een maagbloeding is overleden, dit kwam omdat de man alcoholist was. Dit hebben wij nooit gemerkt, behalve dan dat er in de week dat David er was een heleboel lege flessen wijn in de prullenbak lag. Het blijkt ook zo te zijn, dat de man regelmatig bewusteloos in huis lag door de drank, toen heeft de verhuurder elke keer moeten openbreken, maar ook van dit hebben wij nooit iets gemerkt.
We zijn bij buddy wat gaan drinken en daarna met wat mensen uiteten geweest. We wouden allebei liever niet thuis slapen en dus hebben we een slaapplek kunnen regelen bij Nicole. Hier hebben we drie nachten geslapen en tussendoor zijn we naar huis geweest om wat spulletjes te halen, het stonk nog steeds en het was niet fijn om thuis te zijn. Op woensdag hadden we gebeld naar het verhuurbedrijf of hun wat voor ons konden doen, hun konden ons een tijdelijk appartement geven ergens verderop in de straat, daar zijn we donderdag meteen ingetrokken, we hadden thuis wat spullen in koffers gegooid en dat meegenomen. Vrijdag hebben we al onze kleding meegenomen en andere kleine dingen. Er ligt nu nog steeds wat daar, maar dat komt wel als we tijd hebben. Eerst maken we dit huis op orde. En dat is al redelijk gelukt. Dit appartement heeft drie slaapkamers, dus eentje meer als eerst, maar de woonkamer, keuken en badkamer zijn een stuk kleiner. Daarom willen we hier niet blijven omdat het gewoon eigenlijk net iets te klein is met zijn tweeën. Maar onze huurbaas is op vakantie en pas dan kunnen we verder kijken wat de opties zijn. Hij komt 14 oktober terug en tot die tijd zitten we hier. Helaas hebben we hier geen internet. Maar het is op dit moment beter als thuis zitten. Ik zou graag naar huis willen, maar de lucht is op dit moment nog steeds erg en het huis ligt nog vol bloed, dit komt omdat er op Bonaire geen schoonmaak bedrijf is die voor zulke dingen gespecialiseerd zijn, het verhuurbedrijf had al gekeken op Curacao, maar ook daar is niemand die het kan. Dus nu zijn ze aan het kijken in Aruba. Hopelijk is daar iemand die het kan.
Gelukkig komen over een weekje mijn ouders, Bart en mijn oma's! Ik kijk er nu al naar uit!
Drie weken terug kwamen de ouders en het zusje van Nicole (collega/vriendin) op vakantie. Erg leuke mensen en wouden mij ook graag leren kennen. En omdat ik al zo lang graag wou paardrijden hier, ben ik dat gaan doen samen met Nicole en haar zusje. Hun hebben ook altijd paardgereden en wouden dus ook wel heel graag. Het was zo onwijs leuk, eerst zijn we een stuk wezen lopen met de paarden en dan kwamen we bij een baai aan, hier mochten we met de paarden gaan zwemmen, dit was voor mij de eerste keer, maar zeker niet de laatste. Verder zijn er die weken weinig gebeurt.
Vorige week zaterdag kwam dan eindelijk mijn eerste bezoek, van David. Dit was erg fijn, maar je realiseert je opeens wat je mist. Ondanks dat hebben we het super leuk gehad. Ik heb hem mijn werk laten zien en aan iedereen voorgesteld. En natuurlijk heb ik hem ook het eiland laten zien! Hij vond het helemaal geweldig. Wat ik me kan voorstellen, want dat heb ik nog steeds elke dag. Wel was het jammer dat het rond dinsdag die week begon te stinken rond huis, maar dat was het riool dachten we, want op het hele eiland zijn ze bezig met het riool aanleggen. Ook zijn we die week wezen wakeboarden, ashley ging mee en nog twee collega's van werk. Dit was gezellig en het ging ook nog is goed. Helaas bleef het rond huis zo stinken.
Helaas is een weekje maar kort, en vliegt de tijd als je het naar je zin hebt. Dus het was alweer zaterdag en moesten we weer afscheid nemen. Dit viel me toch aardig zwaar.
Maar ik moet verder en dat deed ik ook, ik moest gewoon werken en voelde me al snel weer de oude.
Maandag moest ik weer gewoon werken. De lucht die om ons huis hing was alleen maar sterker geworden, en we wisten maar niet wat het was. We zaten wat dingetjes te bedenken, maar konden niet op het antwoord komen. Totdat we weggingen naar werk, we liepen het huis uit en ashley keek toevallig naar de buurmans huis. We zagen allemaal vliegen op de hoor zitten. Dat was het moment dat we wisten dat er iets fout was. We wouden doorlopen, want we wisten dat we iets vreselijks zouden gaan zien. Maar dat konden we niet, en dus zijn we gaan kijken. We keken door het raam en ja ons vermoeden klopte, onze buurman lag dood op de grond met een hele grote plas bloed om zich heen. We wisten niet hoe snel we weg moesten en liepen de straat kant op, daar belde ik het alarmnummer en ons werk.
De politie was redelijk snel ter plaatste en ook onze manager van werk was er snel.
Alles werd afgezet en Ashley en ik moesten allebei apart een verklaring afleggen. Hierna hoorden we dat we mochten gaan en zijn we weg gegaan, want het was niet fijn om thuis te zijn. Van de politie hoorde we later dat die aan een maagbloeding is overleden, dit kwam omdat de man alcoholist was. Dit hebben wij nooit gemerkt, behalve dan dat er in de week dat David er was een heleboel lege flessen wijn in de prullenbak lag. Het blijkt ook zo te zijn, dat de man regelmatig bewusteloos in huis lag door de drank, toen heeft de verhuurder elke keer moeten openbreken, maar ook van dit hebben wij nooit iets gemerkt.
We zijn bij buddy wat gaan drinken en daarna met wat mensen uiteten geweest. We wouden allebei liever niet thuis slapen en dus hebben we een slaapplek kunnen regelen bij Nicole. Hier hebben we drie nachten geslapen en tussendoor zijn we naar huis geweest om wat spulletjes te halen, het stonk nog steeds en het was niet fijn om thuis te zijn. Op woensdag hadden we gebeld naar het verhuurbedrijf of hun wat voor ons konden doen, hun konden ons een tijdelijk appartement geven ergens verderop in de straat, daar zijn we donderdag meteen ingetrokken, we hadden thuis wat spullen in koffers gegooid en dat meegenomen. Vrijdag hebben we al onze kleding meegenomen en andere kleine dingen. Er ligt nu nog steeds wat daar, maar dat komt wel als we tijd hebben. Eerst maken we dit huis op orde. En dat is al redelijk gelukt. Dit appartement heeft drie slaapkamers, dus eentje meer als eerst, maar de woonkamer, keuken en badkamer zijn een stuk kleiner. Daarom willen we hier niet blijven omdat het gewoon eigenlijk net iets te klein is met zijn tweeën. Maar onze huurbaas is op vakantie en pas dan kunnen we verder kijken wat de opties zijn. Hij komt 14 oktober terug en tot die tijd zitten we hier. Helaas hebben we hier geen internet. Maar het is op dit moment beter als thuis zitten. Ik zou graag naar huis willen, maar de lucht is op dit moment nog steeds erg en het huis ligt nog vol bloed, dit komt omdat er op Bonaire geen schoonmaak bedrijf is die voor zulke dingen gespecialiseerd zijn, het verhuurbedrijf had al gekeken op Curacao, maar ook daar is niemand die het kan. Dus nu zijn ze aan het kijken in Aruba. Hopelijk is daar iemand die het kan.
Gelukkig komen over een weekje mijn ouders, Bart en mijn oma's! Ik kijk er nu al naar uit!
-
11 Oktober 2013 - 19:44
Anja :
Hoi Loes wat een heftig ver haal zeg ik moet er niet aan denken pfff . Fijn dat je het leuk heb gehad met je vriendje en nu weet hij ook hoe het daar is waar je werkt woond ezo blij te horen dat je het goed naar je zin heb . Nog een klein weekje dan komt je Fam. Ook fijn voor hun en voor jou veel plezier geniet maar als ze er zijn . Leuk weer een verslag wens je veel plezier op naar verslag 4 grt Anja XXX -
11 Oktober 2013 - 20:03
Iris Dongelmans:
Hoi Loes,
wat moet jij trots zijn nu je er een extra taak bij hebt gekregen op je werk. Je baas is dus heel erg blij met jou!!
Ik ben heel erg geschrokken van dat nare verhaal over je buurman.Wat afschuwelijk. Voor jou en Ashley is dat vast een heel heftige ervaring. Het is fijn dat je tijdelijk ergens anders onderdak hebt gevonden, maar je eigen huisje blijft natuurlijk het fijnste.
Oma Mia heeft heel veel zin om naar Bonaire te gaan. Haar koffer staat al klaar!!
Het is leuk om zo af en toe te lezen hoe het met je gaat, blijf er maar mee door gaan hoor.
Dag Loes en ga maar weer lekker genieten.
Xxx Iris. -
11 Oktober 2013 - 21:13
Mia Dongelmans:
Hallo Loes,
Ik heb je hele verslag met plezier gelezen en wat fijn, dat ze je zo waarderen.
Het verhaal over je buurman was niet leuk en ook wel zielig. Ik hoop dat jullie
weer vlug terug kunnen in jullie huis.
Over 7 dagen komen we aan op Bonaire. Ik heb er erg veel zin in en inderdaad
mijn koffer staat al klaar. Volgens mij heb ik genoeg luchtige kleding bij me, want
volgens je moeder is het 30 graden bij je.
Kan jij goed tegen de warmte of verlang je ook wel eens naar iets minder?
Hier is het herfst. Het regent de hele dag en het is koud.
Verder hier alles goed en ik zie er naar uit om te zien hoe je woont en waar je
stage loopt.
Dag Loes. De groeten aan Ashley en tot Vrijdag.
Liefs van OMA MIA -
12 Oktober 2013 - 10:31
Niek Dongelmans:
Leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt op Bonaire. Het is natuurlijk ook een geweldig eiland om stage te lopen. Zon, zee, wat wil een mens nog meer. Het gaat ook goed op je werk, prima dat je een soort promotie hebt gemaakt. Dat betekent dat ze je waarderen. Het avontuur met de dode buurman was natuurlijk minder aangenaam, maar toch ook wel een beetje spannend. Wel jammer dat je nu je huis niet kunt gebruiken, maar dat zal wel weer goed komen. Deze week komen je ouders, de twee oma's en Bart. Dat zal een gezellige week worden. Loes, ik wens je nog veel plezier en een goede tijd op Bonaire.
Groeten, (ome) Niek -
12 Oktober 2013 - 12:41
Fam. Brouwer:
Hi Loes,
Wat fijn dat je het leuk hebt op je werk en het zo goed gaat. Wat een verschrikkelijk verhaal en kan me voorstellen dat jullie je in dat huis niet meer op je gemak voelt. Fijn dat je familie snel komt dat helpt toch ook weer, wel knap dat jullie zelf de oplossingen zoeken en vinden.
Groeten,
Willem, Elke, Amanda en Kevin -
12 Oktober 2013 - 15:13
Petra:
Hoi Loes,
wat leuk om te lezen hoe je het daar hebt! Lijkt me hartstikke leuk jou werk daar. Goed van je dat je het zo goed doet en ook dat ze je weten te waarderen.
Het verhaal over de dode buurman klinkt bijna als een horrorstory, wat een verhaal. Het is te hopen dat ze snel een schoonmaakbedrijf kunnen vinden en dat je gewoon weer je eigen huis in kunt hoewel ik me ook kan voorstellen dat je het toch nog wel een beetje eng vindt daar.
Nou Loes, ik wens je veel plezier de komende week met je ouders, broer en oma's. Volgens mij hebben ze er allemaal veel zin in. En natuurlijk ook daarna weer lekker genieten van alles.
Groetjes,
Dirk, Petra, Floris, Maurits en Lisanne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
